با من امشب چیزی از رفتن نگو

شاخه نگاهت را به سمت خود کشیدم

و میوه عشق آن را جدا کردم

چقدر تلخ بود...

تازه فهمیدم تمام عشق تو به من

نفرت بود رنگ زرد با طعم تلخ ...

................................................................................................................

کنار پنجره بودم که آسمان بارید 

صدای مرگ برایم رهاترین دل بود

هجوم خلوت شبهای سرد و مهتابی

چقدر زندگیم بی تو سخت و مشکل بود

***

کنار پنجره بودم هوا پر از غم بود

ز قلب ثانیه ها بوی هوش می آمد

تمام صورت شب خیس اشک بود ولی 

صدای گام غریبی به گوش می آمد

***

کنار پنجره بودم غریبه ای آمد

غریبه بود ولی چشمهای گرمی داشت

به شیوه گل مریم مرا صدا می کرد

بلور یخ زده قلب من ترک برداشت

***

و ایستاد کنارم برای یک لحظه 

تمام قصه غمهای من هویدا بود 

به چشمهای غریبش نگاه کردم باز 

وقتی دلت خسته شد

بگو چگونه از تو یاد کنم وقتی یادگاری از تو ندارم ، بگو چگونه صورتت را به تصویر بکشم وقتی سیاهی غم آن را پوشانده ، دفتر خاطراتم را چگونه بگشایم و از یاد و خاطراتت بنویسم . وقتی همه چیز را با تلخی آغاز کرده ام همه گذشته ام چیزی جز درد و غم نیست و آینده ام که هنوز نیامده...